نشریه تصویر شهر، ویژه نامه سومین جشنواره فیلم شهر، ۱۵ اسفند ۱۳۸۷، شماره یازدهم

رسانه سینما، سازنده ذهنیت ما از شهر

Strategic Planning: What’s It Mean

دريافت | Download

Sustainable Development in Earthen Urbanism and Architecture  in Iran Hot and Arid Zone Case study : Yazd

Elham Lashkari

Although urbanism and architecture has been replaced with new cities and buildings using modern materials, native urbanism and architecture in hot and arid zone of Iran consists of worthy features called " Sustainable concepts ".
It seems that the concept of sustainable development is compatible enough with the purposes and objectives of new urban theories and as a result, the analysis of earthen urbanism and architecture ( native in Iran hot and arid zone ) can be considered as effective and useful strategies to implement objectives of sustainability.
Iran earthen cities has reflected the best kind of sustainability in the past. Considering environmental and ecological conditions such as water, soil and vegetation, development compatible with natural features, placement of buildings and passages, economizing in the use of fossil fuels, using traditional and native materials ( earthen materials ), inventing and using effective and suitable ways for water distribution such as Qanat, Abe anbar and etc has been essential reasons for sustainability of earthen cities
In this article, in addition to investigating the concept of sustainability, some of the characteristics of sustainability in earthen urbanism and architecture and the ways to appreciate this concept have been introduced

Keywords
 Earthen urbanism and architecture, Iran hot and arid zone, Sustainable development, Sustainable city

توسعه پایدار و سکونتگاه های سنتی

نمونه موردی: سکونتگاه های سنتی در اقلیم گرم و خشک یزد

اولین کنفرانس بین المللی سکونتگاه های سنتی زاگرس، ایران، کردستان، سنندج، دانشگاه کردستان،
۱۲ الی ۱۴ اردیبهشت ۱۳۸۷

الهام لشکری-  فرزانه سفلایی
 

 اگر چه اصطلاح توسعه پایدار در اوایل دهه 1970 متولد گردید و توسعه پایدار شهری پدیده نسبتا جدیدی در دنیای امروز می باشد توسعه پایدار شهری را می توان به عنوان توسعه ای تعریف نمود که سلامت اجتماعی و اکولوژیکی شهرها را بهبود بخشد. به نظر می رسد شهرهای ما در گذشته بهترین نمونه های پایداری را در خود متجلی ساخته اند. توجه به شرایط اکولوژیکی و محیطی نظیر آب، خاک، پوشش گیاهی و ... در هر اقلیم، توسعه متناسب و سازگار با طبیعت، جهتگیری ساختمان ها ونحوه شکل گیری معابر با توجه به زاویه تابش خورشید و جهت وزش باد، صرفه جویی در استفاده از منابع فسیلی، بکارگیری مواد و مصالح بوم آورد، ابداع مصالح بوم آورد، ابداع و استفاده از روش های موثر و مناسب برای ادامه حیات نظیر قنات، بادگیر، آب انبار و ... و همینطور استفاده هنرمندانه از آب و گیاه با هدف تلطیف هوا و ایجاد مناظر مطبوع ( توجه به نظم آب و گیاه )، ایجاد باغ ها، باغچه ها و گودال باغچه ها در حیاط ها و فضاهای عمومی شهر، همه و همه از عوامل موثر در پایداری شهرهای سنتی بوده اند. متاسفانه امروز، شهرسازی به تبعیت کورکورانه از الگوهای کلاسیک توسعه که نسبت به ویژگی های بومی بیگانه هستند، نه تنها شرایط ناپایداری را در شهرها پدید آورده است بلکه باعث افزایش مصرف انرژی های فسیلی و به تبعیت از آن ایجاد جزایر گرمایی و شهرهای ناسالم گردیده است. امروز به نظر می رسد که مفهوم توسعه پایدار به خوبی با اهداف و مقاصد شهرسازی نوین سازگار باشد و بنابراین تحلیل سکونتگاه های بومی بتواند به عنوان راهکاری موثر و کارآ در جهت تحقق اهداف پایداری مورد توجه قرار گیرد. در این مقاله ضمن بررسی مفهوم پایداری به ذکر مشخصه های پایداری در سکونتگاه های سنتی و نحوه حرکت به سوی این مفهوم پرداخته شده است. توجه به ویژگی ها و محدودیت های اکولوژیکی، پایداری اجتماعی، چارچوب اخلاقی، عدالت اجتماعی و جمع گرایی از مهمترین مشخصه های پایداری در سکونتگاه های سنتی هستند که به آنها اشاره خواهد شد.

واژگان کلیدی :
توسعه پایدار – شهر پایدار – سکونتگاه های سنتی – اقلیم گرم و خشک – اکولوژی شهری